Po udarze mózgu. Jak pomóc bliskim w powrocie do sprawności?

Opublikowano: 16 listopada 2016 - 07:02 Autor: Medyczne Grono

Spastyczność to jedna z głównych konsekwencji udaru mózgu. Jak pomóc bliskim w powrocie do sprawności wylewie? Ze spastycznością kończyny górnej, czyli bolesnym napięciem mięśniowym, zmaga się 30 procent osób po udarze. W praktyce oznacza to trudności w wykonywaniu nawet najprostszych codziennych czynności i zależność od innych osób. Z tego względu tak ważne na drodze w powrocie do sprawności po udarze jest wsparcie ze strony rodziny i bliskich.

spastycznosc

Pacjenci udarze mózgu narażeni są na silny i napięcie, które są wynikiem zarówno samego udaru, jak i zmian neurologicznych, które zachodzą w mózgu. ma silny wpływ na sprawność ruchową, może też powodować problemy z wymową. Same zmiany zachodzą na tyle szybko, że osoby zdrowe i sprawne w ciągu kilkudziesięciu godzin, stają się zależne od innych. U 30 proc. pacjentów w ciągu 3 miesięcy udarze może dodatkowo rozwinąć się także spastyczność poudarowa, czyli nadmierne, często bolesne napięcie mięśniowe. Ręka objęta spastycznością nie reaguje na polecenia mózgu tak jak dotychczas. Przykurczone mięśnie uniemożliwiają pełen zakres ruchów i czasem powodują ból. Prozaiczne dotąd czynności, jak chwytanie i puszczanie przedmiotów, stają się niemal niewykonalne, co bardzo zmienia życie osób chorych.

– „ mózgu i jego konsekwencje, w tym spastyczność to ogromne obciążenie psychiczne, które może powodować, że chorzy nie są w stanie sami zmotywować się do rehabilitacji i leczenia. Rozmawiając na co dzień z wieloma pacjentami oraz ich rodzinami, obserwuję, że bez wsparcia najbliższych proces dochodzenia do sprawności jest o wiele dłuższy, a często nawet niemożliwy” – mówi Adam Siger z Fundacji Udaru Mózgu. – „Jednak aby bliscy mogli pomóc członkowi rodziny udarze, potrzebują wiedziec w jaki sposób mogą to robić.”

Oto kilka praktycznych porad dla bliskich osób udarze, o których warto pamiętać. Motywować można poprzez mądrą pomoc w codziennych, prostych czynnościach. Najważniejsze jest to, żeby nie wyręczać chorego, ale dawać mu impuls do działania. Na co zwrócić uwagę?

  • Uaktywnianie tej strony ciała, która jest niedowładna – podchodź do chorego, podawaj mu rzeczy i karm od strony chorej. To pomaga wzmocnić mięśnie.
  • Jeżeli możesz, spróbuj dostosować sztućce do możliwości uchwytu chorego (można odpowiednio wygiąć rączkę łyżki), to pomoże mu w szybszym powrocie do sprawności niż karmienie.
  • Ustaw stolik stronie niedowładnej – ułatwi to choremu sięganie po ustawiony na stoliku przedmioty i angażuje porażone mięśnie.
  • Podczas ubierania pamiętaj, że najpierw ubieramy chorą rękę, a następnie zdrową. Przy rozbieraniu najpierw zdrową rękę, a później chorą.

Najczęściej popełniane błędy:

  1. Korzystanie z poręczy i podciągów
    Unoszenie się na łóżku za pomocą zwisających podciągów i poręczy (wykorzystując zdrową rękę), wywołuje nieodwracalne odruchy wyprostne.
  2. Ściskanie piłeczki
    Ściskanie piłeczki wzmacnia napięcie mięśni, prowadząc do zwiększenia spastyczności całej kończyny górnej. Samo ściskanie jest bezużyteczne, jeśli nie można otworzyć dłoni, aby wziąć, a następnie odłożyć przedmiot.
  3. Forsowanie mięśni spastycznych
    W mięśniach „spastycznych” każdy ruch wywołuje gwałtowny skurcz. Siłowe rozciąganie wywołuje narastający skurcz i kończy się zerwaniem włókien mięśniowych.

bledy-rehabilitacji

Fundacja Udaru Mózgu we współpracy ze Stowarzyszeniem Polska przygotowała materiały edukacyjne dla pacjentów i ich bliskich, które zawierają przykłady ćwiczeń do samodzielnego wykonania w domu oraz listę błędów, których należy unikać. Wszystkie materiały oraz poradnik dla pacjenta są dostępne na stronie Fundacji Udaru Mózgu www.fum.info.pl.

O autorze

portal branży medycznej. Najlepsze szpitale, kliniki, oddziały i przychodnie medyczne. Sprawdzeni specjaliści. Chcesz do nas dołączyć? Zapraszamy: WSPÓŁPRACA

2 komentarze do tej pory.

  1. Medyk 16 listopada 2016 o 09:20 - Odpowiedz

    Bardzo ważne jest przebywanie na świeżym powietrzu. Spacery po lasach, wśród przyrody. To też pomaga. Poza tym wszystkim co zostało tu opisane oczywiście.

  2. córka 10 grudnia 2017 o 17:18 - Odpowiedz

    Moją mamę (86 lat) w szpitalu po udarze przywiązywano za ręce do łóżka, tłumaczono, żeby chory nie wychodził zwłaszcza w nocy, bo może się połamać i będzie jeszcze gorzej widziałam, że mama strasznie to przeżywa, ja też ale nic nie mogłam zrobić. Psychicznie było fatalnie! Jaki wpływ to wywarło na chorego? Na pewno nie pomagało w leczeniu.

Komentuj