Środowisko medyczne od początku wyraźnie sprzeciwiało się zmianom wprowadzanym przez funkcjonujący od prawie 2 miesięcy „pakiet onkologiczny”. Etapowość leczenia i wydłużanie czasu oczekiwania na udzielenie świadczeń, stanowi poważne zagrożeniem dla zdrowia i życia pacjentów w Polsce. Najnowszy raport Fundacji WHC przedstawia ocenę etapowości leczenia onkologicznego w Polsce.
W raporcie przedstawiona jest droga, jaką pokonuje pacjent z rakiem płuca oraz pacjentka z rakiem piersi, od momentu wizyty u lekarza POZ, do momentu wykonania leczenia operacyjnego. Jak pokazuje analiza etapowości leczenia, w dwóch często występujących nowotworach, Minister Zdrowia Bartosz Arłukowicz częściowo osiągnął zapowiadany efekt skrócenia kolejek poniżej 9 tygodni, od momentu podejrzenia choroby nowotworowej do czasu wdrożenia leczenia.
Niestety, z powodu sekwencyjności terapii, chory napotyka na swojej drodze kolejki praktycznie na każdym etapie diagnostyki i leczenia. Ponadto traci czas z racji oczekiwania na kolejne konsultacje, w celu uzyskania skierowania na badanie diagnostyczne, czy zabieg. Korzystając ze zgromadzonych danych, Fundacja WHC przybliża problem, analizując go pod kątem „pakietu kolejkowego”.
Zgodnie z „pakietem kolejkowym” Ministra Zdrowia, maksymalny czas oczekiwania na leczenie onkologiczne nie powinien przekraczać 9 tygodni (2,1 mies.) w 2015r. (oraz docelowo 7 tygodni w 2017r.).
W chwili obecnej poważnym problemem, a nawet zagrożeniem życia pacjenta, może okazać się brak tzw. zielonej karty – DiLO (karta diagnostyki i leczenia onkologicznego). Pacjenci nie posiadający zielonej karty, na leczenie operacyjne raka płuca mogą czekać nawet 3-krotnie dłużej (nawet 4,5 miesiąca) niż pacjenci posiadający taki dokument.
– Liczymy, że osiągnięty przez Ministerstwo Zdrowia efekt będzie trwały i wkrótce norma ta stanie się powszechna, obejmując również pacjentów bez karty DiLO – mówi lek. med. Krzysztof Łanda.
Prezes Fundacji zapowiada, że Watch HealthCare w dalszym ciągu będzie monitorować dostępność do leczenia w Polsce i sprawdzać czy politycy dotrzymują składanych społeczeństwu obietnic.
